صفحه شخصی . .   
 
نام و نام خانوادگی: . .
استان: مرکزی
رشته: کارشناسی عمومی
تاریخ عضویت:  1391/02/27
 روزنوشت ها    
 

 ابراهیم و گنجشک بخش عمومی

10

نگاه ها هراسان به ابراهیم و آتش بود. در این میان گنجشکی به آتش نزدیک می شد و بر می گشت.
از او پرسیدند: ای پرنده چه کار می کنی؟
پاسخ داد: در این نزدیکی چشمه آبی است و من مرتب نوک خود را پر از آب می کنم و آن را روی آتش می ریزم.
گفتند: ولی حجم آتش در مقایسه با آبی که تو می توانی بیاوری بسیار زیاد است و این آب فایده ای ندارد.
گفت: من شاید نتوانم آتش را خاموش کنم اما این آب را می آورم تا آن هنگام که خداوند از من پرسید وقتی که بنده ام را بدون گناه در آتش انداختند تو چه کردی؟
پاسخ دهم: هر آن چه را که از توانم بر می آمد ...

و خوشا به حال گنجشکان سرفراز

دوشنبه 7 اسفند 1391 ساعت 09:11  
 نظرات    
 
مائده علیشاهی 23:26 دوشنبه 7 اسفند 1391
3
 مائده علیشاهی
مصداق این امر خیلی چیزا میتونه باشه.....در اوضاع کنونی همه ما ساکت نشسته ایم و فقط نظاره گریم!!
امیر یاشار فیلا 23:28 دوشنبه 7 اسفند 1391
3
 امیر یاشار فیلا
پس گویا بیش‌تر از آن که به فکر بنده‌ی بی‌گناهِ خدا در آتش باشد، در اندیشه‌ی خودش و روز بازخواست بوده ...

این خودخواهی نیست؟
مهسا افراسیابی 16:48 سه شنبه 8 اسفند 1391
1
 مهسا  افراسیابی
به نظر من فداکاریه نه خودخواهی...
هر لحظه ممکن بوده خودش گر بگیره و بسوزه اما بازم به کارش ادامه داده این یعنی ثابت قدم بودن,مسئولیت پذیری و خیلی چیزهای دیگه...
ممنونم
سایه ذاکری 17:07 سه شنبه 8 اسفند 1391
2
 سایه ذاکری
جناب فیلا به نظر من خودخواهی نیست. مغز فندوقی بودنِ :))
امیر یاشار فیلا 14:58 چهارشنبه 9 اسفند 1391
2
 امیر یاشار فیلا

کاملاً درست می‌فرمایید خانم مهندس ذاکری.

اما حالا که دوستان عزمشان را جزم کرده‌اند که نوروز امسال به‌جای آجیل از تنقلاتی دیگر، مثل «شکوفه» استفاده کنند، لطفاً شما هم با این تصمیم دوستان همسو باشید و زین‌پس به‌جای واژه‌ی «مغزفندقی» یا «فندق‌مغز» بفرمایید : «شکوفه»


;-)
م افتخاری 15:18 چهارشنبه 9 اسفند 1391
1
 م افتخاری
به نظرم خودخواهی نیست
بلکه دلیلی است خودخواهانه برای اتمام حجت جهت دیگرخواهی و پایان دادن به بی‌تفاوتی
و با نظر خانم علیشاهی هم موافقم
م افتخاری 15:19 چهارشنبه 9 اسفند 1391
0
 م افتخاری
به راه بادیه رفتن به از نشستن باطل
که گر مراد نیابم به قدر وسع بکوشم
...